Tweede verslagje; Holy Week en een hoop chillings

Hallo allemaal! Hier weer even een berichtje vanuit de Filipijnen. Na 6 keer dit opgeslagen en gepost te hebben doet hij het dan toch. (Hoop ik) Filipijns internet is niet echt je van het. Maargoed, het werkt!

De tijd vliegt hier en ik zie dat het alweer 2 weken geleden is dat ik iets gepost heb. We hebben afgelopen 2 weken veel gezien, gedaan en niks gedaan! Hihi!

Vorige week vrijdag (11 april) Waren we vrij en zijn we lekker gaan zwemmen. Omdat we er allen heilig van overtuigd waren dat we een surpriseparty die avond zouden hebben, gingen wij wat eerder naar huis, om nog even te tutten en wat leuks aan te doen. ( lees; in de rij staan voor de douche, je hele backpack omkieperen voor dat ene shirtje, voor een ieniemienie spiegeltje wat mascara op je wimpers te doen en niet ernaast.) Terwijl wij stonden te wachten op een tricycle, begon het te stortregenen. En dat is niet zoals in Nederland. Nee dit was een heuse tropische bui. Een van de eerste, maar zeker niet de laatste van die week! (Pap jij mist hier wat hoor! Bliksem, regen, donder en wind, niets is hier te gek alles gaat ongeveer x10 in vergelijking met Nederland!) We hebben ongeveer een half uur in die bui staan koekeloeren.
Normaal stikt het op de weg van de tricycles, en staan er direct 3 voor je klaar zodra je ook maar 1 stap op de weg zet. Blijkbaar voelen die Filipinos dat aan ofzo, want er was letterlijk geen kip op de weg tijdens die bui. Door en door nat kwamen wij thuis aan en hadden ons gauw klaargemaakt. Daar zaten we dan te wachten tot we gehaald werden voor onze party. En wachten, en wachten… Wat bleek, wij hadden een bepaalde uitspraak van een local nogal verkeerd geïnterpreteerd en er was helemaal geen sprake van een feest. Onze eerste culturele blunder!
Om de teleurstelling te boven te komen zijn we zelf maar een drankje gaan doen en hebben we afgesproken om de dag erna lekker in Davao te gaan stappen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik had een nogal krakkemikkige disco verwacht, maar niets was minder waar. Hele hippe tenten met hippe muziek! We gingen samen met wat mensen van het ziekenhuis en hebben flink wat (filipijnse) dansjes gedaan! Ook waren de eerste Mac-Donalds frieten een feit! Genietennn

Vanaf maandag begon de Holy Week werd mij verteld. Het klonk mij festival-achtig in de oren dus ik was direct enthousiast. Helaas was het geen festivalweek, maar (Oma zet je brilleke maar eens ffkes op) een week die in het teken van Pasen staat. Er wordt dan nog meer gebeden dan normaal en er zijn meerdere missen per dag.
Om jullie even een idee te geven over hoeveel er normaal gebeden wordt; voor de overdracht van de nachtdienst naar de ochtenddienst, voor het eten, voor bepaalde patienten en voor bepaalde activiteiten zoals voorlichting geven aan jonge moeders of voor het geven van vaccinaties Ook op verjaardagen wordt er gebeden. En als laatst wordt er in de supermarkt op vaste tijden gebeden, om 8uur sochtends, om 12 uur en ongeveer om 5 uur nog eens. Dan loop je met je karretje door de supermarkt, of sta je net aan de kassa en dan begint er een man door de luidsprekers te roepen.
En dat is dan niet even het Onze Vader hoor oma, nee dat zijn me toch lappen tekst, daar is die man wel 10 minuten druk mee denk ik. Iedereen in de winkel slaat dan even een kruisje en murmelt wat mee. Het vervelende is dat iedereen tijdens dat bidden zijn of haar werk laat vallen. Zo ook het kassameisje, waar we al meer dan een uur bij in de rij stonden. Wij moesten alleen nog even afrekenen, maar nee, eerst weer tien minuten bidden. Voor ons als gehaaste Nederlanders is dat af en toe wel even tot 10 tellen hoor!
De Filipino’s gaan zelfs om 5 uur s’ochtends naar de kerk op zondag! Er zijn hier allerlei gemeenschappen, zoals Christ for Singles, Christ for Couples, Christ for Kids en ga zo maar door. Iedereen zit wel ergens bij, jong of oud, het maakt niet uit. Omdat de Holy week zo hot en happening was wilde ik natuurlijk niet achterblijven. Daarom ben ik zondag met mijn bazin gezin en de meiden naar de Heilige Mis op het eiland Samal geweest. Deze begon om 03.30 en duurde tot 06.00 ( is geen typefout) Het duurde wel een beetje lang, maar erg mooi om eens mee te maken. Gedurende de mis werd het gewoon weer licht, heel apart!

Ongelooflijk maar waar; ik heb ook nog gewerkt afgelopen weken en mijn eerste infuus geprikt. Meteen raak hopsa! Het was een erg rustige werkweek vanwege de Holy Week. Mensen stellen opname dan eventjes uit. Dat kan allemaal hier! Ik heb tijdens de Holy Week op de ER gewerkt, maar niet zo veel gezien dus zal het kort houden. Er was een interessante casus over een jonge jongen die binnen werd gebracht door iemand die hem langs de weg had gevonden. Zijn 2 vrienden lagen er naast maar die waren al overleden. De jongen zijn voorhoofd was helemaal ingedeukt en zijn mond was bijna onherkenbaar. (tanden in het verhemelte, gescheurde lip enz) De jongen was bewusteloos en werd geintubeerd. Dit mislukte omdat er waarschijnlijk veel te v

We zijn woensdags nog naar een Health Center geweest, waar we kindjes mochten vaccineren en monddruppels mochten toedienen. Wat n drupkes die mini’s! Erg leuk om te doen. Er hing een weegschaal aan de boom, daar werden de kindjes gewogen. Er lag een plank op een tafel en daar werden de kindjes gemeten. Het oogt allemaal behoorlijk primitief maar het werkt wel en dat is het belangrijkste.

Om deze ontzettend drukke, hectische en zware werkweek goed af te sluiten hadden we besloten om even te gaan chillen op het eiland Samal dit weekend. We hadden wat ziekenhuis staff uitgenodigd dus daar gingen we donderdagmiddag. Met 17 man in een busje waar normaal zon 10 man in kunnen. Hooguit. Dus iedereen lekker op elkaar gestapeld 3 uur lang, wat natuurlijk zorgde voor hilarische taferelen. En wat was het fijn toen iedereen uit de bus kon! Vrijdag ben ik gaan snorkelen. Wat een prachtige dingen hebben we gezien! Fatiha zag een zeester, maar durfde hem niet te pakken. Dus wie mocht dat doen? Lies! Ik de zeester opgedoken en helemaal happy terug naar de kust om foto’s te maken en om hem aan de staff te laten zien. Wij waren helemaal door de dolle maar zij reageerden nogal lauwig. Wat bleek? Toen we terug de zee in gingen zagen we er nog een stuk of 100 in alle soorten en maten en kleuren. Wat voor ons superbijzonder was, stelt hier eigenlijk niks voor. Behalve zeesterren heb ik nog allerlei vissen in alle kleuren soorten en maten gezien, krabben, (van die mega’s )en zeeslangen. Geen zorgen, zeeslangen eten alleen zeewier enzo;) En niet te vergeten een hoop koraal. Al met al een prachtig gezicht!
De volgende dag zijn we naar een aquapark gegaan. Ons was verteld dat dat echt een mega park was, waar ze zelfs een glijbaan hadden die in de zee uitkwam! Wij zaterdagochtend naar het aquapark. Deze was tegen een rots opgebouwd dus het was een behoorlijke klim om beneden te komen. Eenmaal beneden, zagen wij 2 glijbanen. 1 voor de kinderen en 1 voor de volwassen. En inderdaad, hij kwam in de zee uit. Maar daar was ook alles mee gezegd haha. Wel was er nog een duikplank en een groot springkussen in het water, waar zich wipe-out taferelen voordeden. (Nek en rugletsel inbegrepen) Verder kon je hier ook nog snorkelen, duiken kajakken en noem maar op. Helaas was dit tegen een aardige betaling en niet echt top geregeld dus dit stelden we nog maar even uit tot een volgend eiland. Wat we wel hebben gedaan is Canopy Walking. Dan loop je over een houten hangbrug ergens in de lucht. Hiervoor moesten we wel boven op de rots komen, dus dat was weer een klimpartij. Char, rafke en ik stonden te wachten en we hoorden een hoop gegil, geschreeuw en gehuil van Filipijnse meisjes. Hierdoor werd ik stiekem wel een beetje zenuwachtig. Ik werd nog zenuwachtiger toen ik merkte dat de trap die we op moesten om op de brug te komen bijna uit elkaar viel van ellende. Hoe zou die brug dan wel niet zijn? Maar teruggaan was geen optie meer en gezekerd en wel gingen we. De houten brug was inderdaad een beetje gammel. 1 plankje zakte zelfs onder mijn voeten weg. Maar eng was het niet. Het was erg leuk om te doen en veel te snel weer afgelopen! Hierna hebben we nog even gechilled en daarna snel naar huis om even een voorslaapje te doen omdat de wekker om 02;45 weer zou gaan voor de paasmis.
De mis was erg leuk om een keer mee te maken. Het was op een open veld, gewoon buiten. Er was een groot altaar met decor gebouwd, met veel bloemen. Toen de mis begon, ging het licht op het altaar aan en daar stonden ineens 50 prachtige kleine engelenmeisjes, vol overgave een Filipijns liedje te zingen. De meisjes hebben erg veel gezongen en de pastoor was eigenlijk alleen met het klaarmaken van de tafel aan de communie het woord. De communie was nog een hele uitdaging opzich, omdat er ongeveer 500-700 mensen op dat veld stonden. Maar de pastoor is niet gek; hij had mooi een aantal collega’s opgetrommeld en binnen 20 minuten was iedereen voorzien. Tijdens de mis werd de ontmoeting tussen Maria en Jezus uitgebeeld. Van links en rechts kwamen 4 mannen die Jezus en Maria droegen. Ze stopten voor het altaar. Want Maria moest nog bloemen in haar hand. Maar Maria was ongeveer op 3 meter hoogte dus hoe moest dat nou? Daar hadden de engelenkindjes wat op bedacht! Een van hen kwam namelijk uit het plafond van het decor gebungeld, om die bloemen in de hand van Maria te doen. Natuurlijk ging dit niet zonder slag of stoot, maar uiteindelijk had Maria de bloemen. Aan het eind van de mis, stormden alle mensen op die bloemen af. Ze wilden vooral de bloemen die rondom Jezus lagen. Ik snapte er niks van. Maar later hoorde ik dat dat voor hen een soort gezegende paastak was. Aangezien er geen 700 bloemen om Jezus en Maria lagen, was er een stormloop op ontstaan. Na de mis nog lekker wat broodjes met kaneel op en toen hop, het bed weer in!
Zondag hebben we lekker gerelaxed aan het water en wat gebeachedvolleybald. Al met al een erg gezellig weekend! Als herinnering kan ik nauwelijks opstaan en gaan zitten van de spierpijn door die berg 3 x op en af gelopen te zijn. Erg fijn! Na een gezellige afsluiter met de staff zijn we vroeg ons bedje in gedoken want maandag weer dienst!

Zo dit was het weer. Sorry dat het zo lang is en foto’s uploaden gaat helaas niet gebeuren. Ben een kwartier bezig geweest met 1 en hij deed het nog niet, en de meesten van jullie weten wel dat mijn geduld meestal na 10 minuten echt op is met dat soort dingen;)

Dikke kussss