Derde verslag!

Hai, hier weer een update! Ik ga maar weer verder waar ik gebleven was.

Na ons heerlijke weekend op Samal en alle heilige bijkomstigheden, begon onze werkweek weer. Dit wil natuurlijk niet zeggen dat er geen feestjes op de planning stonden! Dinsdag hadden we namelijk de verjaardag van onze begeleidster, miss Helen. Wat een feest wordt er van gemaakt hier. Er hing een groot spandoek met wat foto’s van haar erop en een felicitatie wens. Er stonden 2 tafels vol met eten! Maarrr het topstuk van de avond moest nog komen; het varken. Na een half uurtje kwam het hoor. Een volledige aan het spit gebraden varken, compleet met kop en staart. Dit maakt een verjaardag hier helemaal compleet. We moesten even wachten met eten tot de dokter gearriveerd was. Toen hij er eenmaal was en zijn toast had uitgebracht, viel iedereen aan op de varkenshuid. Dat rondje heb ik maar aan me voorbij laten gaan! Savonds natuurlijk weer karaoke gedaan en toen helaas weer naar huis, volgende dag weer vroege dienst!

Het was weer een rustige werkweek. Desondanks heb ik me goed vermaakt en veel gezien. Ik heb geleerd om zelf een patient op te nemen, mee te lopen met de doktersronden en een bijzondere gipsing meegemaakt. Wat een hoop papierwerk hier! Alles wordt hier ongeveer 600 x opgeschreven. Dus als iemand 6 medicijnen op een dag kreeg, was ik alweer een half uur kwijt met schrijven op allerlei formulieren. Onvoorstelbaar! Stel je voor dat je dat in Nederland voor elke patient zou moeten doen. Dan zou je een aparte verpleegkundige moeten hebben voor al het schrijfwerk voor de hele dag. Hier hebben ze dat ook wel een beetje. Alle verpleegkundigen hebben hier een aparte taak. Zo heb je de vital signs nurse, en de medication nurse. Die doen dus de hele dag alleen vitale functies meten of medicatie uitdelen. Enorme variatie in het werk voor die mensen dus…
Woensdag zijn we weer kindjes gaan vaccineren in het health centre. Was weer erg leuk om te doen!

Voor ik het wist stond het weekend alweer voor de deur. Dit weekend hadden we bedacht om een stedentrip te doen, naar Davao. Samen met de zoon van een van de verpleegkundigen zijn we door de stad gereisd. We hebben hier vanalles gezien. Van prachtige cathedralen (incl. bruiloft!), tot buddhistische tempels. We hebben lekker gegeten bij een restaurant wat tegen een berg opgebouwd was. Prachtig uitzicht en heerlijk gegeten!
Het was wel een soort schok voor ons toen we in een hotelkamer konden slapen. We hadden een 2 persoonsbed voor onszelf, er zat een soort van warmwater knop op de douche en het toilet spoelde gewoon door, door op de knop te drukken! Waauw! Er was zelfs een TV en de airco maakte bijna geen geluid!
Dit is toch wel even wat anders dan ons huisje, waar we salamanders als huisdier hebben, waar de temperatuur van het douchewater geregeld wordt door de zon die op de waterleiding staat, waar we met een emmer water de wc moeten doorspoelen en waar de airco op onze slaapkamer het geluid van een opstijgend vliegtuig maakt!
De volgende dag hebben zijn we nog lekker wat sightseeing gedaan. We zijn naar een soort derdewereld versie geweest van de bekende fruitmarkt in Barcalona, aan de Ramblas. De fruitmarkt van Davao heeft het zelfde idee, alleen rook het er ontzettend vies, was de helft van het fruit al aan het rotten en lag het vlees gewoon in de zon te rotten. (Han; helaas ook zonder de lekkere shakes die jij elke dag kan halen in Barca!) We hebben hier maar niets gekocht hihi. Desondanks toch erg leuk om dit even gezien te hebben!

En toen was het alweer maandag. We hebben deze week allerlei rondleidingen gekregen in verschillende gezondheidsgerelateerde instellingen. Zo zijn we naar een weeshuis geweest en naar een opvanghuis voor misbruikte meisjes. Het was een wereld van verschil que sfeer tussen deze 2 tehuizen. Het opvangtehuis voor de misbruikte meisjes maakte ook diepe indruk op ons allemaal. Ook hebben we een kijkje bij de alarmcentrale mogen nemen en zijn we langs geweest bij een soort huis van inbewaringstelling voor jongeren. Zij hebben allemaal een ernstig vergrijp begaan en wachten in een soort tussengevangenis op hun proces. Het kan maarzo zijn dat ze daar 2 jaar moeten wachten op hun proces. Er wordt daar geen therapeutische aandacht aan ze besteed omdat ze dat volgens de gezondheidswerkers in de gevangenis vast wel krijgen. Bijzondere gedachte vind ik, aangezien sommigen er zo lang moeten zitten! En sommigen van hen niet naar de gevangenis zullen hoeven en dus weer op straat belanden.. Je zult er maar zo eentje tegenkomen op straat! Lekker isda!
Ook zijn we langs een huis voor geestelijk gehandicapten geweest. Dit was wel even een schok. De omstandigheden waren erg slecht waarin deze mensen moesten leven. Er lagen uitwerpselen op de grond en er waren geen matrassen. Boven mochten we niet komen, want er zou verbouwd worden… geen bouwvakker te bekennen hoor! Dit maakte ons temeer bewust hoe goed de (meeste) instellingen in Nederland ingericht zijn. Als laatste zijn we nog naar een bejaardentehuis geweest. Wat heerlijk om daar even geweest te zijn! Al die oude mensen, geweldig. Sommigen konden ook nog Engels, dus dat was erg gezellig en ik heb daar enorm genoten.

Ook deze week zijn we weer naar het healthcenter geweest. Hier was een soort van voedingsdag georganiseerd. Er was een project van een half jaar gaande, die afgesloten werd toen wij er waren. Alle moeders werden even in het zonnetje gezet met hun kind. Het kind werd gewogen en er werd geapplaudiseerd als het was aangekomen. Het deed allemaal nogal Amerikaans aan, maar wel goed dat er op deze manier aandacht wordt besteed aan ondervoeding. Want dat blijft wel een groot probleem hebben we gezien. Later op de dag hebben we weer kindjes gevaccineerd en dat was het weer wat betref het healthcenter. Klein detail; er wordt nu al 6 weken gewacht op een bepaald vaccin voor pasgeborenen wat gewoon op is. Niemand maakt zich daar druk om hier. Echt Filipijns!

Al snel stond het weekend weer voor de deur. We zijn naar het plaatsje Mati geweest. Eindelijk een echt strand, met echte zee! Wauw! Hier wilden we natuurlijk gebruik van maken en hebben direct surfles genomen. Erg zwaar maar zo leuk om te doen! Ook hebben we nog gesnorkeld. Prachtige koraalriffen gezien en allerlei gekke zeewezens. Van zeekomkommers tot bizar uitziende vissen tot zeepaardjes! Er zat een strand bij, deze leek wel uit de boekjes. Parelwit strand met een zee erbij, die zo mooi blauw was, dat je bijna zou denken dat het nep is als je de foto’s ziet. Al met al; supermooi en snel weer terug naar Mati!

Na het weekend begon onze dienst in het weeshuis. Wat heb ik deze week genoten! We hebben zoveel kunnen doen met- en voor de kinderen! De andere helft van de groep stond op de rehab. Toen we onze eerste dag gehad hadden, hadden we allemaal zoveel ideeën wat we met een deel van het donatie geld zouden kunnen doen. In totaal hebben we met zijn zessen ongeveer 2000 euro opgehaald. Super!! Sommige kinderen hadden al 2 jaar niet gezwommen omdat het te duur was om naar het zwembad te gaan. Laat staan om helemaal naar de zee te rijden. (kaartje voor zwembad is nog geen 2 euro) Woensdag zijn we dus lekker met de kinderen gaan zwemmen. Wat hebben ze hiervan genoten! Ze waren niet uit het water te krijgen en hebben ons wel 100 x bedankt. Ook hebben we allerlei Nederlandse spellen als zaklopen, eierrace, spijkerpoepen en snoephappen gedaan. Het leek net op een dag uit Jejokamp! Supergezellig en de kinderen vonden het prachtig. Ook hebben we deze week met hen t-shirts beschilderd met speciale textiel verf. Ze wilden allemaal het logo van hun dans/zanggroep op het shirt hebben, zodat ze hem bijna elke dag aan zouden mogen. Zo aandoenlijk! We hebben ze ook kennis laten maken met appelflappen en pannenkoeken. Pannenkoeken hadden ze ooit weleens op en het was een ware traktatie voor ze. Ook de appelflappen vonden ze erg lekker!

Toen we daar aan het werk waren met de kinderen ontstond het idee om het weeshuis wat op te fleuren met muurschilderingen. Sommige kinderen zijn echt heel creatief en gingen direct aan de slag met wat designs. Maandag gaan we beginnen met schilderen. Omdat al deze activiteiten niet mogelijk waren geweest zonder het donatiegeld, wil ik jullie, ook namens de kinderen, heel erg bedanken! Natuurlijk hebben we nog een hoop andere instellingen waar we wat willen gaan doneren, maar daar moeten we nog even over nadenken en overleggen. Maar het weeshuis was voor ons en vooral voor de kinderen in ieder geval een geweldig begin!

Gister zijn we op medical mission in de bergen geweest. We hebben hier medicatie en voedsel uitgedeeld aan locals. Ook hebben we de vital signs gemeten. Het was een enorm verschil met waar wij verblijven. De armoede hier is nog vele malen groter. De kindjes waren ontzettend blij met een potje vitamine tabletten, dit zul je in Nederland niet zien! Sommigen mensen kwamen tot 3 keer toe een vol bord rijst met kip halen. Wat moeten die mensen een honger gehad hebben. Samen met Fatiha en wat ziekenhuismedewerkers heb ik de vital signs gedaan. Sommigen mensen hadden een ongelooflijk hoge bloeddruk. Wat werd er gedaan? Ze kreeg 1 captoprilletje en dat was het. Ik snapte hier niks van, want morgen zou die bloeddruk gewoon weer net zo hoog zijn! Bij navraag bleek dat het ziekenhuis zelf ook geen geld had om mensen hier gratis van medicatie te voorzien. Het uitdelen van medicatie voor dit soort kwalen is dus een beetje een druppel op een hete plaat. Maargoed iets is beter dan niets!

Savonds hebben we een superfeest gehad met iedereen die mee was op de medical mission. Wat een gezelligheid! Hier heeft iedereen enorm van genoten dus dit was een mooie afsluiter van de dag. De volgende dag zijn we nog naar een plaats in de bergen geweest waar je watervallen kon bekijken. Erg mooi!

Zo dit was het weer voor de komende periode. Er staan nog een hoop mooie dingen op de planning dus ik hoop snel weer een verhaal te kunnen posten!

Veel liefs uit de Filipijnen!! xxxxxxxx